Ne yazik ki sevgilerin boylari, türleri ve renkleri çok degisiktir. Etrafinizda arkadaslariniz tarafindan begenilip onaylanmis, ailenizin sevip yaninizda görmek istedigi kizlar kirmizi baslikli kizlardir. Böylesi asklarda kirmizidir. Bir de, bir anda bir çift çocuksu bakisa sahip göze takilmak vardir ki bunlar mavidir. Kirmizi kösedeki boksörlere hayatinizi tek kalemde emanet edebilirken, mavi kösedeki sessiz kiza sadece, beyninizin slow sarkilarla yikanmis gizli romantik köselerindeki el ele tutusmalarini, gazete kâgitlarina sararak gizlice uzatabilirsiniz. Ask mavidir ve kirmizi çogu zaman kurtarmamaktadir. Renk körü olan insanlar, herkesin bildigi gibi kirmizi ve maviyi ayiramamaktadirlar. Bu kisiler kirmiziyi mavi sanip pesinden büyük bir tutkuyla giderek hayatlarini harcarlar. Bu durum filmin sonuna kadar filmin güzellesmesini bekleyen ve sonunda hayal kirikligina ugrayanlarin durumudur. Maviyi kirmizi sananlar ise ellerindeki son model bilgisayarlarla ceviz kirmaya çalisanlardir. Bir hayal, ona ulasilamadigi sürece   güzeldir. Genelde kadinlar hos ama renk koru yaratiklardir. Renk körlügü vücuda en az terli terli içilen soguk su kadar zararlidir. Dünya üstündeki sizin dostunuz olan kalp mütehassislari sürekli size tek es, tek arkadas hatta sürekli ask önerirler. Bunun sebebi, onlarin mantiklarinin bir kalp üstünde iki askin birden var olmasini kavrayamamalaridir. Oysa ki bir kalp üstünde bilmem kaç tane kapakçik, içinden gecen bilmem kaç litre kan vardir. Ayrica siradan kalpli bir insan bile ayni anda hem vatanini, hem ülkesini, hem de kirmizi kutulu mesrubatini sevebilmektedir. Ben renk ayrimlarini ilk kez, geri sayimin ortalarinda yagmurlu ve siyah beyaz bir günde fark ettim. Insanlar arasinda mini etek, kisa kol ve birbirlerine çamur siçratma modasi hakimdi. Insanlar kafalarini egdikleri için gökkusaginin renklerini sadece su birikintilerinden seçebiliyorlardi. O sirada yagmurun iri damlalari üstüme tenezzül etmemekteydi. Bu arada ben, kolumda kirmizi baslikli kiz konuslandirilmis oldugu halde, beynimin en bastirilmis köselerine nisan alan gözlerle karsilastim. Bir an acaba beni sever miydi diye düsündüm?   Hemen sonra bilgisayar çaginda mucizelere pek rastlanmadigi aklima geldi. Insan kolaylikla engin maviye veremez kendini. Atamaz kendini giden geminin ardindan, serde kirmizi vardir. Zaten yanina gider gitmez konusulan ilk kelimede kaybolur mavinin büyüsü. Beraber olmayi teklif etmek zaten kolay degildir, çünkü soru eki "mi ve mi" ayri mi yazilir bunu bilemezsiniz böylesi durumlarda. "Haydi bu son yeniden baslayisim olsun" seklinde kandirmaya çalisirsiniz kendinizi, "yemez". Hem sonra çilginlar gibi sevmek fiilinin genis zamani var midir ki? Gelecek zamanda kullanirken ne kadar dikkatli olabilirsiniz ki? Basinizdan onunla ilgili bir sey geçmese bile, sik sik onu ilk gördügünüz yere ihtiyaç duyarsiniz. Bu arada kirmizi baslikli kiz bos durmamakta ve size sorular sormaktadir: "Sevgilim senin gözlerin neden böyle baska tarafa bakiyor? Sevgilim senin agzin neden bu kadar suskun? Sevgilim senin kulaklarin neden beni duymuyor?" Bu tedirgin sorular silsilesini " O BENI ETKILEDIGI IÇIN" seklinde cevaplayamazsiniz, böyle cevap verilmez. Çünkü bu aralar kendinizi Pinokyovari bir sekilde dört kapili gardirop yapilmayi beklerken,ipsiz bir kukla olmus yari hammadde gibi hissedersiniz. Etrafinizda sizi insana çevirecek bir peri ya da insancil düsünce yoktur. Trene bakar gibi gözlerinizi uzaklara kaçirirsiniz, uzaklarda,günesin ufukta kayboldugu bir yerlerde siz de kaybolur gidersiniz.  Tanriya inanir misiniz? Ilk bakista aska inanir misiniz? Bir kizin çok yakinlarina kadar yaklasip ona bakamamaya inanir misiniz?  Peki o kiz için hayatimin geri kalanini çöpe atardim desem bana inanir misiniz?.  Aniden gördügünüz çocuksu gözler yakisikli prensten daha mi kuvvetlidirler ki hiç öpmeden uyandirirlar sizi uykunuzdan? Tek es, tek ask, tek kadin kelimelerini öyle çok sarf etmissinizdir ki, tükürdügünüzü yalayamazsiniz.  Birileri sizi anlamaya çalisacaklar. Ancak o kadar yorgun olacaksiniz ki, onlara neyin ne oldugunu anlatamayacaksiniz. Belki son gücünüzle fisildamaya çalisacaksiniz, ancak kimsecikler fisiltinizi duyabilecek kadar yaklasmayacaklar size. Basiniza kotu bir sey gelirse "biz sana dememis miydik"diyecekler. Bunu da siz duymayacaksiniz.   Mavi bazen disarida yagan yagmurdur. Geceleri kirmizi baslikli kizla geçirilen saatlerde, yagmurun sesini duyarsiniz. Size yagmur yagmadigi söylenir. Bulutlarin hormonal bozuklugu olan   "romantik"siz sekillerinden bahsedilir size. Yagmur gökkusaksiz karanliklar   içinde  durduktan sonra bile, konusulanlara, dostlara,kurallara ve   yasaklara ragmen elinizi cama koydugunuzda yagmuru hissedebilirsiniz. Bu açik açik söylenmedikçe kimsede alerji yapmaz ve kimseyi kasindirmaz. Gözlerinizde biriken yaslarin etraftaki insanlar tarafindan fark edilmemesi için odanin içinde hemen o anda yagmasini dilersiniz.   Mavi rengi tasidigindan haberi olmayan kisilerle kalabalikta yalnizlik yasarsiniz. Beraber oturdugunuz masaya adini ya da gözlerindeki ifadeyi kazimak istersiniz. Sansizlik buya, yaninizda bu is için yapilmis konvansiyonel bir alet yoktur. Günes denize vurmakta, deniz günese vuramamaktadir. Kendinizi tipki antika saatler gibi hissedersiniz. Tikdüze, takdüze, tekdüze? Içinizde sürekli zararsiz bir akrep tasiyor ve asla rahat edemiyorsunuz. Ayni milin etrafinda saatler, günler ve seneler boyu dönüp duruyorsunuz. Ya bir gün yalniz kalirsam sorusu degildir kirmizi baslikli kizi birakmaniza engel olan? Ancak yine de mavi sürgün adina yalniz kalmayi göze alamaz insan. Sonuçta kirmizi baslikli kiziniz siz atla deseniz, kisa bir yolculuktan sonra Amerika Empire State  Building binasindan atar kendini. Böyle bir insani degil aldatmak, sasirtmak bile gelmez insanin içinden. Sonuçta mavine kadar güzel olursa olsun bahaneler bulmaya baslarsiniz. "Sonuçta o da karbon bazli bir yaratik" dersiniz. Sonuç olarak kirmizi baslikli kiza telefonda sevdiginizi söylersiniz. Oyuncaklarinizi, hayallerinizi, anlik sevgilerinizi bir kenara atar ve yeni oyunlar arayisina girersiniz.