Bayan Smith doktorunun bekleme odasında otururken, odaya küçük bir erkek çocuğuyla annesi girer. Çocuk hemen Bayan Smith’in dikkatini çeker, çünkü çocuğun tek gözü sargılıdır. Çocuğun durumundan hiç rahatsız olmamasına şaşırır ve annesinin peşinden yürümesini izler.
O gün doktorun muayenehanesi oldukça kalabalıktır ve Bayan Smith çocuğun annesiyle sohbet edecek zaman bulur, çocuk oyuncak askerleriyle oynarken. Çocuk önce sessizce oturur ve oturduğu koltuğun kolluğunda askerleriyle oynar. Ama sonra, yavaşça yere iner ve oyununu orada sürdürür. Sonunda Bayan Smith çocuğa, gözüne ne olduğunu sorar. Çocuk bir süre düşünür ve gözündeki sargıyı kaldırır, “Gözüme bir şey olmadı. Ben korsanım!” der ve oyununa döner. Bayan Smith’in orada bulunma nedeni ise, bir araba kazasında bir bacağını kaybetmesidir. O gün, protez takılıp takılmayacağına karar verilecektir. Bacağının kesilmesine çok üzülmüştür. Ne kadar yürekli davranırsa davransın, artık kendisini yarım bir insan gibi hissetmektedir. Düşündüğü zaman, bacağını kaybetmesinin yaşamını etkilememesi gerektiğine karar veriyor, ama duygularını bir türlü kontrol altına alamıyordur. Doktoru kendisine imgelemeyi (kendisini sağlam olarak gözünde canlandırmasını) önermiştir, ama bunu duygusal olarak kabullenmek hiç kolay olmamaktadır. “Korsan” sözcüğü yaşamını değiştirir. O anda kendisini korsan gemisinin üzerinde azametli bir biçimde duran Long John Silver gibi görür. Bacaklarından biri takmadır. Elleri belinde, başı dik ve geniş omuzları geriye doğru durmaktadır. Şiddetli rüzgar ceketini ve saçlarını savurmaktadır. Kocaman dalgalar geminin bordasına çarptıkça yüzüne su damlacıkları gelmektedir. Fırtınanın şiddetiyle gemi bir o yana, bir bu yana sallanmaktadır. Ama o, hiç kıpırdamadan, dimdik ayakta durmaktadır. O anda, sakat imgesinin yerine, bu imge geçer ve yeniden cesaretini kazanır. Oyuncaklarıyla oynamakta olan çocuk onu etkilemiştir. Birkaç dakika sonra, hemşire kendisini çağırır. Bayan Smith koltuk değneklerine uzanır, ayağa kalkıp dengesini kazanmaya çalışırken, küçük çocuk onun kesik ayağını farkeder ve “Hey, bayan” der, “Bacağınıza ne oldu?” Çocuğun annesi çok utanır durumdan. Bayan Smith bir an için kesik bacağına bakar ve çocuğa gülümseyerek şu yanıtı verir: “Hiçbir şey. Ben de korsanım!”