" KUCUK KIZ "

 Evvel zaman içinde düşlerinin kadınıyla evlenmiş iri yarı bir adam varmış. Aralarındaki büyük sevgi güzel küçük bir kız yaratmış. Küçük kız büyürken iri yarı adam ona sarılıp " seni seviyorum küçük kız " dermiş. Küçük kız hemen öfkelenir ve " Ben artık küçük bir kız değilim" diye yanıt verirmiş . O zaman iri adam güler ve " Ama sen hep benim güzel kızım olarak kalacaksın" şeklinde konuşurmuş . Artık küçük kız olmayan küçük kız günün birinde evden ayrılmış ve kendisini bekleyen dünyaya adım atmış. Kendisiyle birlikte " iri yarı adamı da daha yakından tanımaya başlamış. O adamın en güçlü yönlerinden biri ailesine olan sevgisini dile getiremezmiş. Birgün artık küçük olmayan küçük kız bir telefon almış. İri yarı adam hastaymış .Bir kalp krizi geçirmiş. Konuşamıyor, gülümsemiyor, yürüyemiyor sarılamıyor ve artık küçük kız olmayan kızına " Seni seviyorum diyemiyormuş". Koşmuş babasının yanına ve küçük kız yapacağı tek şeyi yapmış. İri yarı adamın yattığı yatağa oturmuş ve babasının artık hiçbir işe yaramayan omuzlarına sarılmış. Başını babasının göğsüne yaslayıp düşünmeye başlamış. İri yarı adamın her zaman nasıl koruduğunu, nasıl şefkat gösterdiğini düşünmüş. Kendisini rahatlatan sevgi sözcüklerini artık hiçbir zaman işitmeyeceğini anlamış. Sonra iri yarı adamın yüreğinin sesini duymuş. İri yarı adamın kalbi aralıksız atıyorumuş, tüm bedeni artık işe yaramasa da . Ve o an sihirli birşey olmuş işitmek istediği sesi duymuş. Ta derinden babasının kalbinden gelen. "Seni seviyorum küçük kız, seni seviyorum".