Cokozel

Ölümüne Kadar Sevmek

Son zamanlarda bir sarki var, yari çiplak plajda söylenen bir klibi var. Sarkiyi söyleyenler den biri çapkin ama evli bir erkek sarkici, digeri kilo sorunlari yasayan 30'unu geçmis bir kadin sarkici. Avaz, avaz nese içinde bagiriyorlar. "Ben bu yola bas koydum, ya seversin ya seversin, baska sansin yok pesindeyim" diye. Aman tanrim bu sarkinin sözlerine bir dur diyen yok mu!!?. Birini sevme cezasina çarptirdigini göbek atarak haykiran bu iki sarkici, söyledikleri sarkinin anlamini düsünüyorlar mi acaba. Arabesk diye burun kivirdigimiz sarkilarin kaçinin sözleri bundan kötü. Birinin bu sözlerle size serenat yaptigini düsünebiliyor musunuz? "Ben bu ömrü feda ettim, ya seversin, ya seversin!"

Eskiden bu tür sarkilari söyleyenler, alt sosyoekonomik seviyeden gelmis, egitim düzeyi nispeten daha düsük, sevdi mi Allahina kadar seven tiplerdi. Ve ekrana yan bakar, gözlerinden de alevler çikarirlardi. Oysa ki simdi, bikinilerle ve oynasma hareketleri içinde söylenecek kadar dogal mi oldu bu? Neyi pompaliyorsunuz yurdum insanina? Karsi tarafa sevmekten baska sans tanimayan bir zihniyeti beslemenin kime ne faydasi vardir? Askini kabul etmeyen, reddeden kizi üniversitede kursun yagmuruna tutan ruh hastasi ile, kendisini terk eden esini eve döndüremeyince kapisinin önünde kendini yakan çilgin koca gibi, Bogaz köprüsüne çikip, "Nalan'i seviyorum bana vermiyorlar, beni istemiyor!" diyen sovmenler gibi... Allahim bu ülkede bunlar zaten sebil gibi. Biri, birisini sevmeye görsün, bir anda karsi tarafin seçme sansi olmadigini ve onun da kendisini sevmeye mecbur oldugunu düsünen hasta bir zihniyet neden böylesi oynak sarkilarla beslenir ve damardan verilir. "Bir iliskinin yeter kosulu benim onu sevmem, ikimize yetecek kadar sevgi var benim içimde" diyenler...

Sevdigine kirmizi gülden ötesini götürmeyi düsünemeyecek kadar hayal gücü yoksunu, klise mahkumu olan bu grup, aslinda sevilmemeye mahkumdur. Dikkat edin bu grup genelde terk edilir. Dibine kadar sevdikleri halde, niye terk edildiklerine anlam veremezler. Sevmeye deger hiçbir özel ve farkli yanlarinin olmadigini anlatamazsiniz onlara. Ilgi açligi çeken gruba denk gelmekten baska kurtulus yollari yoktur. Ama bu durumda da genelde ortaya marazi bir iliski çikar. Bir kere görüstügü adamin yakasina yapisip mesajla, telefonla rahatsiz eden, sapik kizcagizlar... Seni istemiyorum diyen bir kadinin "aslinda sevdigini ama utandigini ve sartlardan dolayi böyle konustugunu" düsünmek isteyen erkekler...

Size söylüyorum..ISTENMIYORSUNUZ!!! Hele gidip de kapisinda sümdüklendikçe hiç sevilmeyeceksiniz. Oynanacak tek koz vardir birisi sizi istemediginde, iliskiyi bitirdiginde. O da GITMEKTIR. Beni istemeyeni ben hiç istemem deyip, baska tek kelime etmeden gitmek. Eger sandiginiz gibi sizi seviyorsa pisman olur akli basina gelir ve sevilmenin eksigini hisseder ve geri döner. Ama sakin fazla umutlanmayin. Büyük olasilikla geri dönmeyecektir. Size bu olayin üstüne bir bardak su içmek düser. Bu yola bas falan da koymayin ne olur. Ama terk edilme olayinin üstüne, dusa girip anadan üryan vaziyette bu sarkiyi söylemek ve yeni aviniz için dislerinizi bireylemeniz serbest tabi.

Bir dostumun dedigi gibi erkekler terk edildiginde ya tepkisel zampara olurlar ya da sensiz ne yaparim durumlarini abartirlar. Ben dengeyi bulabilmislerden yana kullaniyorum tercihimi ve istenmediginde efendi gibi gitmeyi bilen sevgililere kaldiriyorum kadehimi! Allah hepimize öylelerini kismet etsin.